7 NAJCZĘSTSZYCH NIEDOBORÓW OBJAWIAJĄCYCH SIĘ NA LIŚĆIACH POMIDORÓW CZ.1
Pomidory to wytrzymała roślina, ale brak niezbędnych składników odżywczych poważnie wpływa na ich zdrowie i wigor. Bez leku rośliny mogą przestać rosnąć lub nawet umrzeć.
Niedobory na roślinach są trudne do zidentyfikowania, dlatego zebraliśmy listę objawów, których należy szukać, i metod leczenia.
Początkujący hodowca napotka kilka przeszkód. Na szczęście pomidor jest odporny i może wytrzymać szkodniki lub złe warunki wzrostu przez dłuższy czas. Jeśli jednak problem nie zostanie rozwiązany na czas, Twoja roślina poniesie konsekwencje.
Jednym z największych błędów popełnianych przez początkujących hodowców jest przesadna reakcja. W przypadku problemu należy go najpierw zauważyć, a następnie poświęcić trochę czasu na odkrycie jego natury i zapewnienie odpowiedniego leczenia.
Ten przewodnik pokazuje, jak rozpoznać niektóre z najczęstszych problemów, po prostu sprawdzając liście i jakie zabiegi zastosować, aby przywrócić roślinę… i uzyskać lepsze plony !
Chociaż nie jest to wyczerpująca lista, oto niektóre z typowych problemów i związanych z nimi symptomów liści (przeczytaj resztę artykułu, aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje):
- Żółte liście: możliwy objaw jakiegokolwiek niedoboru wymienionego poniżej lub łagodnego oparzenia
- Liście zwinięte w górę: możliwy objaw niedoboru potasu lub nadmiernego nawadniania
- Brązowe liście: możliwy objaw niedoboru fosforu, potasu, magnezu, siarki lub manganu. Może również oznaczać nadmiar nawozów (bardziej jednolite brązowe zabarwienie) lub stres cieplny (brązowe brzegi)
- Opadające liście: możliwy objaw nadmiernego nawadniania
- Liście zwinięte: możliwy objaw niedoboru potasu lub fosforu lub nadmiernego nawadniania
Niedobór azotu
Niedobór azotu jest prawdopodobnie najczęstszym niedoborem obserwowanym przez hodowców pomidorów. Zwykle jest łatwy do zidentyfikowania i skorygowania, gdy tylko stanie się widoczny, chociaż wykazuje podstawowe podobieństwo do kilku innych niedociągnięć we wczesnych stadiach.
We wczesnych stadiach niedoboru azotu liście wydają się zbyt jasne, prawie żółtawe w porównaniu z głęboką zielenią zdrowych liści. Również liście z niedoborem azotu mają zwykle nerwy nieco ciemniejsze niż bardzo jasny kolor tkanki liścia, chociaż kontrast nie jest tak wyraźny, jak w przypadku innych niedoborów.
Na drugim końcu spektrum toksyczność azotu powoduje bardzo ciemnozielony odcień, w skrajnych przypadkach prawie czarny, na liściach.
W ciężkich przypadkach niedoboru azotu liście wydają się jaśniejsze i mniej kolorowe, a ostatecznie wysychają i obumierają. Duże liście w dolnej i zewnętrznej części rośliny są zwykle dotknięte chorobą i pierwszą umierają.
Jak poprawić niedobór azotu
Jeśli niedobór azotu staje się widoczny w późniejszych stadiach kwitnienia, nie ma potrzeby jego korygowania; w rzeczywistości jest rzeczą naturalną, że starsze liście opadają i obumierają w tym momencie, ponieważ stały się bezużyteczne.
Jednak niedobór azotu podczas fazy wzrostu wegetatywnego lub wczesnego kwitnienia może poważnie wpłynąć na ogólny plon i jakość, ponieważ osłabia zdolność rośliny do fotosyntezy energii . Aby skorygować niedobór azotu, zwykle wystarczy zwiększyć stężenie zwykłych nawozów NPK, ale jeśli konieczna jest korekta, można łatwo znaleźć 100% dodatki azotowe.
Niedobór fosforu
Niedobory fosforu są rzadkie, ale nie należy ich lekceważyć. Jeśli wpływa na rośliny w fazie wegetatywnej, może prowadzić do zmniejszenia tempa wzrostu, małych liści, delikatnych korzeni i roślin, którym generalnie brakuje wigoru. We wczesnych stadiach niedoboru fosforu liście są zwykle ciemne, ale wyblakłe, z bardzo ciemnymi żyłkami i nieco jaśniejszą tkanką liściową.
W miarę postępu niedoboru na głównej części liści zaczynają pojawiać się fioletowe przebarwienia, a brzegi liści brązowieją i zwijają się w dół. Ogonki liściowe (ogonek liścia, który łączy się z głównego pnia) może również zabarwić się na fioletowo. W późniejszych stadiach duże plamy liści przebarwiają się na fioletowo-brązowe i obumierają, podczas gdy pozostałe sekcje przybierają barwny, żółtawozielony odcień.
Znowu niedobory fosforu zwykle dotykają najpierw liści zewnętrznych i dolnych. W przeciwieństwie do niedoboru azotu, niedobór fosforu na jakimkolwiek etapie jest powodem do niepokoju, ponieważ roślina w dalszym ciągu wymaga dużych ilości fosforu przez cały okres kwitnienia.
7 NAJCZĘSTSZYCH NIEDOBORÓW OBJAWIAJĄCYCH SIĘ NA LIŚĆIACH POMIDORÓW CZ.2