PLUSY I MINUSY NAWADNIANIA KROPLOWEGO W KOLEKCJI NASION MARIHUANY
Systemy nawadniające do kolekcji są liczne i zróżnicowane, z których każdy ma swoje zalety i wady. W tym artykule przyjrzymy się nawadnianiu kroplowemu, systemowi szeroko stosowanemu w intensywnym rolnictwie, który może być stosowany również do kolekcji nasion konopi.
Technika ta ma długą historię stosowania i zapewnia doskonałe wyniki.
Definicja systemu nawadniania kroplowego
Systemy nawadniania kropelkowego oparte są na mikronawadnianiu, to metoda nawadniania, która jest szeroko stosowana w kolekcjach w regionach suchych, które charakteryzują się częstymi ograniczeniami dotyczącymi wody.
Nawadnianie kropelkowe jest zdecydowanie najszerzej stosowaną metodą mikronawadniania w dużym rolnictwie. Łatwy w obsłudze system składa się z sieci rur nawadniających, które są umieszczone obok i perforowane zgodnie z liczbą pestek i ich rozmieszczeniem na obszarze. “Kroplowniki” muszą znajdować się blisko systemu korzeniowego różnych nasion, aby mogły one mieć dostęp do wody i żywić się zawartymi w niej składnikami odżywczymi.
Krótko mówiąc, nawadnianie kroplowe to system, który pozwala utrzymać nawodnienie nasion marihuany i dostarczać im dokładną ilość wody i składników odżywczych niezbędnych do optymalnego rozwoju pestek.
Trochę historii
Mikronawadnianie było stosowane od czasów starożytnych. W tamtych czasach metoda ta polegała na zakopywaniu w podłożu glinianych kalserów wypełnionych wodą, tak aby woda stopniowo przesączała się przez pory doniczki do podłoża kolekcjonerskiego.
Nawadnianie kropelkowe odrodziło się w 1860 roku, kiedy niemieccy eksperci zaczęli eksperymentować z nawadnianiem pomocniczym, techniką wykorzystującą gliniane rury i pozwalającą zarówno na nawadnianie podłoża, jak i odwadnianie. Lata dwudzieste to dekada rur perforowanych, które początkowo testowano w Niemczech. Tymczasem w Ameryce eksperymenty dotyczyły głównie rur z porowatej tkaniny. Wynalezienie plastiku po II wojnie światowej pozwoliło na znaczną poprawę systemów nawadniania przeznaczonych do szklarni, zarówno w Europie, jak i w USA.
Technologiczne nawadnianie kropelkowe, jakie znamy dzisiaj, zostało stworzone przez izraelskiego inżyniera Simchę Blassa i jego syna Yeshayaju w 1959 roku, kiedy opracowali pierwszy oficjalny eksperymentalny system wraz ze swoimi współpracownikami z firmy Netafim. Blass i jego zespół jako pierwsi opatentowali powierzchniowy nawadniacz kropelkowy, a system okazał się wielkim sukcesem pod koniec lat 60., z doskonałymi wynikami w Ameryce Południowej i Północnej, Australii i wielu innych regionach rolniczych na całym świecie.
Plusy
- Automatyzacja procesu nawadniania to oszczędność czasu
- Zmniejszone zużycie wody i nawozu
- Rozsądna cena – wysokiej jakości, przystępne cenowo systemy są stosunkowo łatwo dostępne
- Wszystkie nasiona cannabis otrzymują dokładnie taką samą ilość wody i składników odżywczych, co skutkuje bardziej jednorodnymi kolekcjami
- Zbilansowane zaopatrzenie klaser w wodę, nawozy i tlen zapewnia szybszy rozwój pestek
- Podłoże otrzymuje tylko wymaganą ilość pożywki, co znacznie zmniejsza ryzyko rozwoju grzybów
- Nadaje się do małych i dużych kolekcji
Minusy
- Zanim zdecydujesz się na model, musisz poświęcić trochę czasu, aby upewnić się, że jest niezawodny, dobrze zaprojektowany i wyposażony w wysokiej jakości filtry, które zapobiegają zapychaniu się kroplowników.
- Systemy nawadniania kropelkowego wymagają rygorystycznej konserwacji. Obejmuje to regularne czyszczenie filtrów, sprawdzanie prawidłowego działania kroplowników i połączeń z zasilaniem oraz dokładne czyszczenie obwodu po każdym cyklu kolekcji nasion konopi. Ponadto będziesz musiał usunąć nagromadzone pozostałości z sieci nawadniającej – np.sole mineralne, algi – przed rozpoczęciem nowej kolekcji, aby mieć świeżą bazę do pracy.
- Nawadnianie kroplowe wymaga szczególnych umiejętności, aby pestki otrzymywały niezbędną ilość pożywki do prawidłowego rozwoju w różnych fazach swojego cyklu życia.
